Alpha Bijeenkomst

Abaddon moest weten hoe het ging met de andere kudde's hij moest een oogje in het zeil houden dat ze niet het gebied zouden overnemen of de baas gaan spelen. Zowel hij, als Gwenevere en Shadow hadden de taak van hun moeder of vader overgenomen, namelijk de kudde leiden en hun stam verdedigen en beschermen. Nog niet lang waren ze Alpha geworden, dus het was wel eens tijd dat ze dingen gingen bespreken.

Met grote passen die krachtig, maar toch charmant overkwamen, liep hij naar het punt waar de territoriums elkaar kruisen. Een grote eikenboom maakt dat punt duidelijk. Een krachtige hinnik verlaat zijn keel en kijkt naar de twee gebieden op zoek naar Gwenevere en Shadow. Op dit moment waren ze nog niet te zien. "Gwenevere!! Shadow!!" zijn stem klonk luid, schor en gemeen. Zelf woede was erin te horen. Niet te geloven dat ze een Devil zo lang lieten wachten. Hij zucht eens.

Shadow stond aan de top van de heuvel aan de noord kant van de open vlakte. Hij hield alles goed in het oog want hij was vast besloten om niets aan hem voorbij te laten gaan. De merries waren allemaal rustig en de jongere dieren waren aan het spelen, alles was rustig maar als een een gemene, woedende stem over de vlakte galmt, schrikken alle merries op en gaan ze in een groep samen staan, ook de jonge hengsten en merries verscholen zich tussen de oudere dieren. Shadow heft zijn hoofd op en stuift de heuvel af, hij hinnikt naar de merries dat ze mogen kalmeren.

Hij spurt naar de eikenboom en stopt net voor de hengst wiens ogen fel aan het gloeien waren van woede. "Kalmeer en gedraag je" zegt Shadow zonder enige angst te horen in zijn stem. "Voor mij ben je niets meer dan al de rest" vervolgt hij dan. Doordat hij dicht bij de hengst stond begon het litteken over zijn schouder te branden, maar dat was niet te zien in zijn gezichtsuitdrukking. Shadow stelt zich rustig op naast de hengst, niet gespannen maar wel op zijn hoede voor alles dat kon komen. "Wat is er zo dringend dat je mij moet roepen en heel de kudde in chaos moet brengen?" vraagt hij dan met een krachtige en duidelijk stem.

Abaddon zuchtte. Tuurlijk was ik niet meer als de rest, maar Shadow was daarom ook niet beter om Abaddon zo te noemen. "Nou, dan is mijn plan goes gelukt om wat chaos te brengen. Ik wil het erover hebben dat ik momenteel in de minderheid ben en wanneer we de ceremonie voor jullie betha's kunnen plannen." Als hij nu werd aangevallen door de Angels was hij er wel geweest. Dat zou dan 1 tegen 2 zijn, toch wist hij dat Gwenevere een valse merrie kon zijn op gebied van vechten en Flash was uitzonderlijk groot en sterk.

"Shadow, let een beetje op je woorden en Zusje van me, niet te enthousiast." Hij haatte het als zijn zus die glimlach op haar gezicht had staan. Waarschijnlijk had Shadow nog geen idee wat er mijn zijn bonte merrie van de kudde is gebeurt. Hier zou hij ook niks over zeggen of over melden.

Shadow kijkt Gwenevere aan en glimlacht eens naar haar. Haar aanwezigheid zorgt er voor dat hij zich net iets meer op zijn gemak kon voelen, hij was haar daar zeer dankbaar voor. "Ja het is je gelukt maar laat dat je ego maar niet strelen." zegt hij met een grijns op zijn gezicht, samen met een duidelijke portie afgunst. "Ik zal op mijn woorden letten, alleen als jij op die van jou let." zegt hij dan als reactie op Abaddon zijn woorden. Als snel beseft hij dat hij zijn kudde niet te lang alleen kon laten dus vroeg hij: "Kan je alstublieft beginnen, zodat ik terug kan naar mijn taak? En hou het een beetje kort." Heel de tijd laat Shadow zijn oren heen en weer gaan om elk geluidje op te vangen.

"Ik zeg niet je mijn kudde nu gaat aanvallen, per slot van rekening zijn er nog lang niet genoeg paarden om je honger te voeden, als je ze nu al uitmoord heb je niets meer behalve konijntjes" zegt Shadow met een glimlach. Hij wendt zijn blik niet af van die van Abaddon voor die naar Gwen keek. "Wie zou jou uitdagen, alleen al de verhalen zijn genoeg om zelfs de tweejarige hengsten uit je buurt te houden, maar je weet nooit, ik zal ze in het oog houden," antwoordt Shadow op Abaddon zijn waarschuwing. Rustig wandelt hij met de Devil mee maar hij blijft op zijn hoede. "Ik heb nog geen nood aan een Beta, de kudde is te klein om nu al te weten wie krachtig genoeg is om mij te helpen tegen dingen die de kudde willen aanvallen," zegt Shadow, als hij de woorden over de andere Devil hoort, gaat er een rilling door zijn lichaam. "Hoe is die ontstaan?" vraagt hij vol verwondering. "Voor de oorlog was er alleen maar de leider, zijn dochter en dan jij, zo ver ik mij kan herinneren toch," vervolgt hij daarna. "Vormt hij een groot gevaar?" vraagt hij dan, nu was hij bezorgt, een Devil die geen idee heeft van zijn krachten is gevaarlijk, dit was vroeger meerdere keren duidelijk geworden als ze als veulen gemengd waren tussen de kudde. Hij was nu volledig op zijn hoede, zijn oren gingen heen en weer en zijn ogen speurde de rand van het bos en de open vlakte af. De merries begonnen nerveus tegen elkaar te drummen als ze zagen dat Abaddon steeds verder het terrein om kwam, de hengsten probeerde ze te beschermen maar zelfs zij waren angstig en stonden te trillen op hun benen. Het jongste veulen kwam nieuwsgierig wat dichter maar werd al snel terug geroepen door zijn moeder. "Je jaagt ze de stuipen op hun lijf, probeer iets meer relaxed te lijken, ik wil niet dat de helft van mijn kudde sterft uit angst," zegt Shadow tegen Abaddon met een diepe zucht maar wel met een verontschuldigende blik in zijn ogen, zijn gehele kudde was in gevaar als hij nu te veel tegengas gaf aan Abaddon.